۱۴۰۳ اردیبهشت ۱, شنبه

امسال تصمیم گرفتم منتظر برگشتن ایمانی نمانم که در جوانی به یغمای علم و روشنفکری رفت، و برای دل خودم، ادای آدم‌هایی را دربیاورم که دوستشان دارم. از اول ماه رمضان شروع به روزه و نماز کردم. اولین بار که بعد از بیست و چند سال نمازخواندنم را دید گفت: خوابم زودتر از یعقوب تعبیر شد. بمیرم برای دل یعقوب و دل او.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر